Foto: Rob Huibers

Weer op pad voor Amelisweerd

20 september 2017

Komende zondag is het precies 35 jaar geleden dat 596 bomen op Amelisweerd met grof geweld sneuvelden. Na een jarenlange strijd drukte de overheid de beslissing tot kap door om de aanleg van het ontbrekende stuk A27 mogelijk te maken. Na de sloop van Huis Groenewoude, het portiershuisje aan het begin van de oprijlaan en boerderij Vreeswijk, was het nu de beurt aan de bomen, waaronder een aantal eeuwenoude eiken en beuken die Lodewijk Napoleon nog aan zich voorbij hebben zien trekken. De manier waarop de overheid haar recht tot uitvoering bracht, was verre van chique te noemen. Journalisten en rechterlijke macht waren geschokt over de manier waarop de overheid het recht tot kap ter hand nam.

Weg of bos

Je kunt het je bijna niet voorstellen vandaag de dag. De taferelen in het bos van Amelisweerd deden denken aan de krakersrellen uit die tijd. Met veel machtsvertoon trok de Mobiele Eenheid de week voor de kap meerdere keren door het bos om actievoerders te verjagen. Actievoerders die zich verschansten in boshutten en op die manier moeilijk te verjagen waren. Je kunt je afvragen of in de huidige tijd mensen bereid zouden zijn om op deze manier in verzet te komen. Dit is de tijd van overleggen, lobbyen, het poldermodel, goede verhoudingen, het bereiken van een status quo. Waarbij aan alle kanten water bij de wijn gedaan wordt en de uiteindelijke oplossing er een is waar niemand blij van wordt. De tegenstellingen in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw waren verfrissend helder. Voor of tegen. Weg of bos.

Weg = weg

Het werd de weg, we weten het maar al te goed. De rust op het landgoed is voor altijd verstoord. Een wandeling op Amelisweerd gaat doorgaans gepaard met het geruis van de auto’s op de snelweg. Het went. Het is niet anders. De schoonheid van het bos heeft zoveel te bieden dat het opweegt tegen het geluid. Er valt er mee te leven, maar het is niet meer zoals het was…

‘Een rijtje struiken…’

Toch is het goed om komende zondag stil te staan bij de bomen die toen moesten wijken. En om een ode te brengen aan de bomen. Niet alleen aan de bomen die destijds gesneuveld zijn, maar ook een ode aan de bomen die er nu nog steeds staan. 35 jaar ouder, 35 jaar groter. Zolang ze er nog staan… Want het dreigt weer te gebeuren, en op nog grotere schaal dan in 1982. 800 bomen staan op de nominatie om gekapt te worden voor de verbreding van de A27. 800. 800. Een rijtje struiken, noemde de toenmalige minister van Verkeer & Waterstaat de 596 bomen die tegen de vlakte gingen. Wij weten wel beter. Wij komen er elke dag, of elk weekend, of bijna elke maand. Wij kennen de waarde van het bos, wij weten hoe kwetsbaar het is. Wij weten welke bijzondere dieren zich er schuil houden, welke planten er groeien, hoe fragiel het evenwicht is in het bos en wat het betekent als het bos nog verder aangetast wordt. Een paar dassen wordt er gezegd. Een paar eeuwenoude bomen. Wat zal het…

De bijzondere rijkdom van Amelisweerd

Amelisweerd staat bekend om z’n enorme rijkdom aan plant- en diersoorten. Boswachters op de Veluwe zijn jaloers op de enorme soortenrijkdom in dit kleine gebied. Als je luchtfoto’s ziet, zie je om wat voor een klein stukje landschap het gaat, zeker als je de enorme verkeersaders rondom dit gebied ziet. Voor ’technokraten’, zoals ze in de jaren ’70 en ’80 genoemd werden, inderdaad niet meer dan een rijtje struiken. De ’technokraten’ van vandaag denken er niet anders over. Ze verpakken het alleen in nog meer wollige taal en marketing-kreten die verhullen wat er werkelijk staat te gebeuren. Ondanks alle winst op medezeggenschap, inspraak en het delen van informatie, zal het resultaat uiteindelijk hetzelfde zijn: een slagveld, een spoor van vernieling, een nieuw litteken en de kans dat het bos voor altijd uit evenwicht raakt.

Downloadable dagboek september 1982

Omdat wat weg is écht weg is en nooit meer terugkomt, is er een e-book samengesteld waarin het verhaal van de laatste week voor de kap in 1982 verteld wordt. Aantekeningen uit het dagboek van Jos Kloppenborg, strijder van het eerste uur en vooraanstaand Vriend van Amelisweerd, worden gecombineerd met foto’s uit die tijd. Het geeft een tijdsbeeld van hoe het er toen aan toe ging, maar vooral zien we ook het resultaat: een troosteloze aanblik van gevelde bomen.

[subscribe_to_download_form]

Vul bovenstaand formulier in en download jouw gratis exemplaar van het dagboek.

Met het invullen van je gegevens geef je toestemming om je naam en e-mailadres op te nemen in onze contactenlijst. We gebruiken je e-mailadres alleen om je de informatieve Amelisweerd Agenda-nieuwsbrief te sturen. Je kunt je altijd weer uitschrijven.

Ode aan 596 bomen op Amelisweerd…

Het is hier op deze website meestal gezellig en leuk, vol met feestelijke activiteiten en nieuwsgierigheid opwekkende evenementen. Misschien heb je helemaal geen behoefte om dit verhaal te horen, en wil je helemaal geen standpunt innemen over zo’n moeilijk onderwerp. Dat is prima. Toch willen we je de kans om dit verhaal te kennen niet onthouden. Omdat de andere kant van het verhaal veel populairder is en met veel meer vertoon gebracht wordt. Dit is nog eens een keer de andere kant. De kant van het bos. De kant van de stilte. De kant van Amelisweerd. Als het je wat doet, kom dan ook zondag en breng je eigen ode aan de bomen.

Lees hier meer over het programma op zondag 24 oktober: Ode aan de bomen van Amelisweerd.

Pin It on Pinterest

Share This

Deel dit

Deel dit bericht met je vrienden!